توی اون تک و توک رباعی هایی که سرودم، چند تاییشون هستن که بدجور باهاشون خو کردم و یه دوره ای بود که لق لقه ی زبونم شده بودن!
حالا دلیلش هرچی که میخواد باشه، مهم نیس! حالا هم می خوام یکی از اونا رو به عنوان اولین پست سال 89 براتون بنویسم چون خودم خیلی دوسش دارم:
نوشته شده در دوشنبه 89/1/2ساعت 12:57 عصر توسط صادق
نظرات دیگران()