بریم سراغ آخرین مقاله از مقوله ی مهدویّت : ( خودم نفهمیدم چی گفتم !!! )
مولای من ! سلام
بگذار این بار بی مقدّمه شروع کنم، چرا که درد دل و خون دل را بر کاغذ آوردن و قلم را با
جوهر خون چرخاندن مقدّمه ای لازم ندارد.
تو تنها در میان دین داران دیگر ادیان ناشناخته نیستی بلکه در میان دین دارانی که قرار بر
انتظار فرجت را دارند نیز غریبانه به سر می بری.
آقای تنها و غریبم !
وقتی آنها را می بینم که زندگی را بدون هیچ یاد و ذکری عملی از تو ادامه می دهند و تنها
در هنگامه ی نماز، دعای فرج را زمزمه می کنند و دیگر هیچ ، غبطه می خورم.حال به خوبی
می فهمم که چرا نمی آیی؟ در واقع علّت نیامدنت را در اعمال و رفتار و تفکّر آنها به خوبی
یافته و می یابم .
مولای من !
این ها انگار نمی خواهند بپذیرند که عقولشان مورد خطابتان خواهد بود. کسی نیست بر
سرشان فریاد زند که عقلتان را مقداری هم در مورد آقای غریب و منتظِر ما به کار بیندازید.
کسی نیست به آنها بگوید که مقدّّمه ی ظهور ؛ به پردازش نشستن تفکّر مهدوی است.
کسی نیست به آنها بفهماند که آدم مؤثر و مفید،شهروندی گره گشا در شهر ظهور است.
لابد خود را آدم های مؤثر و گره گشایی در شهر ظهور حس می کنند.
هیهات و هیهات و صد هیهات ...
چطور باید به آنها گفت که مهدی شخصیّت می خواهد نه شخص ! ؟
چگونه باید آنها را به سر راه آورد که مهدی غریبمان محققان و دانشمندانی می خواهد که
لایق 25 حرف باقی علم باشند ؟! چگونه و چه شکل باید آنها را فهماند که مولایمان،مهدی،
هنگامه ی صبح ظهور مخاطب ندای « أناالمهدی » اش برای پیوستن به او، آنهایی است که
کلاس مهدی شناسی را به خوبی گذرانده باشند ؟!
ای آدمیانِ مسلمانِ شیعه یِ قرآنی و مسجدی !
تا به کِی منتظر می مانید تا جمعه شبی آید و مراسمی و ذکری از مهدی ؟ تا به کِی باید به
انتظار بنشینید تا یکی همنوع و هم جنس شما پیدا شود و از مهدی برایتان بگوید؟ تا به کِی؟
آیا به اندازه ی درستان، در مورد مهدی مطالعه کرده اید ؟! آیا به اندازه ی آماده کردن مطلبی
برای بیان به دیگران، درس خود را برای پس دادن به مولایتان آماده کرده ای ؟ آیا اولویّت
برایتان جایگاهی در زندگی دارد ؟ آیا می دانید که قرآن خواندنتان، غذا خوردنتان، راه رفتنتان،
خوابیدنتان،حرف زدنتان و...همه برای روز ظهور است؟آیا از لحاظ علمی خود را برای شهرِظهور
آماده کرده اید ؟ آیا می دانید مهدی زهرا(س)شهروند و یاور مذهبی صِرف نمی خواهد ؟
مهدی فردی را که فقط به درد دعای کمیل و عهد و ندبه و ... بخورد وَقَعی نخواهد نهاد.
بلکه مولای غریبمان شهروند و یاور مذهبی و علمی می خواهد .
چرا خود را به خواب زده اید ؟ چرا تکانی به خود نمی دهید ؟چقدر ظهور را نزدیک می دانید ؟
آیا تنها دانستن اینکه امام در چه سالی متولّد شدند و در چه سالی غیبت فرموده اند و
نوّابشان چند تا بوده اند و کی بوده اند و کجا بوده اند، برایتان کافی است و شما را شهروند
خوبی برای ظهور می کند ؟
حواستان جمع باشد که نزدیکان دور نباشید بلکه دوران نزدیک باشید
یعنی مسلمان و شیعه بودنتان شما را فریب ندهد که به امام نزدیکم، که با این اوصاف
دورید. بلکه بر عکس آن قدر خود را به امام نزدیک کنید که دوری انتظار شما را نرنجاند.
عزیزان به خواب رفته که امیدوارم قبل از صبح ظهور از خواب برخیزید و آثار خواب آلودگی در
چهره تان نمایان نباشد ، با این اوصاف هیچ کدام از شما مهدی یاور نیستید و شهروند خوبی
برای شهر ظهور نخواهید بود. چون مهدی باوری اوقات و افکار خود را برای مولا اختصاص دادن
معنا می شود. پس بشتابید که ظهور نزدیک است و صبح ظهور روز جبران مافات نیست .
روز جبران کردن امروز است که روز دیروز ظهور است.
و بدانید تا هنگامی که این گونه سپری کنید مولای منتظَر را منتظِر گذاشته ای که فکر نمیکنم
گناهی بخشودنی باشد !
در پایان هم تمام اینها را نصایح برادرانه ولی صریح و تند بدانید که تنها رمز بیدار شدن شما
این گونه نصایح است. و در تمام این موارد خود را نیز مخاطب قرار می دهم .
بذارم تا از حسّ و حال موضوع بیرون نیایین.
اینم از مقوله ی مهدویّت که بحمد الله به یه جایی رسوندیمش.
ایشالله که خدا از هممون راضی باشه
عزّت زیاد
یا مهدی ادرکنا