اين روزها هرچه سعي ميکنم گذشته از انگشتام چکه کنه نميتونم.
دارم گذشته رو مينويسم اما يه جاهاييش مثل هاله اي مه گرفته مشخص نيست.
اما وقتي چکه کرد اون لبخند جون ميگيره و زنده ميشه.
مثل اينکه يک بار ديگه اون گذشته تکرار ميشه...
با تموم احساساتش.
