سلام
مي بينم احسان کامنتاي بودار برات ميزاره
فکر نکنم پاسخهات کافي باشن
سلام مديريت محترم وبلاگ.دوتا ازدوستام وبلاگ شمارومعرفي كردن.واقعا مطالب جالبي نوشتين.منم دقيقامث شماهستم.امابااين تفاوت كه هييييييييييييييييييييييييييييييييييييشكي منودوس نداره.درواقع منم يه آغوش مقدس ازدست دادم
خيلي هم اديبانه نشد
شايد کمي حکيمانه باشن
اما هميشه هم آغوش ها آرامش بخش نيستن
گاهي آدم رو تهي ميکنن از خود و پر ميکنن از ديگري
يعني آرامش خداحافظ بي قراري سلام
واقعا موقع دلتنگي آدم دنبال يه پناهگاه ميگرده
يه شونه
يه گوش
يه سينه
خوب يه آغوش همه رو باهم داره
اول بريم سراغ اسمش
هجوم بعد آرامش خيلي بهم ميان
مثل سونامي
ديروز که نشد نظرات اديبانه ام رو بنويسم بينيم امروز چي ميشه
